Άκυκλος - Uncycled

Πόνος και βλαστήμια, πόνος και βλαστήμια. Αυτή είναι μια σχεδόν καθημερινή αλληλουχία στην οικοδομή. Ο φυσικός, σωματικός πόνος είναι ένα αδιαχώριστο συνακόλουθο της χειρωνακτικής εργασίας. Κι ο πόνος δεν είναι ένας, αλλά πολλοί, κάποιοι προτιμότεροι και πιο καλοδεχούμενοι από κάποιους άλλους, κάποιοι μισητοί και τρομακτικοί, ακόμα κι όταν τους έχεις βιώσει αμέτρητες φορές. Πόνος έκπληξη, σαν στιγμιαία τσιρίδα στο κεφάλι σου, όταν μια σκλήθρα χώνεται κάτω από το δέρμα. Πόνος αγωνιώδης κι επικείμενος, λίγο πριν ανοίξεις με κοπίδι το σημείο όπου έχει θαφτεί η ακίδα, σαν χάπι τόσο μεγάλο που δεν μπορείς να καταπιείς και το τριγυρίζεις με τη γλώσσα σου. Πόνος εκκωφαντικός που απλώνεται σαν μούδιασμα όταν ο στόχος γλιστρά και βαράς τους κόμπους των δαχτύλων σου με μια μικρή βαριοπούλα. Πόνος γλυκός και συγκεντρωμένος όταν το δέρμα διχάζεται, σαν να μην έχει καμία συνοχή, στο άγγιγμα ενός καλά ακονισμένου σκαρπέλου. Πόνος αδίστακτος εισβολέας που κατακτά όλο το σώμα...

Στη Βρετανία η κυβέρνηση πέφτει καθώς η ελίτ δεν μπορεί να αποφασίσει αν επιθυμεί την παραμονή ή την έξοδό της από μια προβληματική ΕΕ. Στη Γαλλία ο κόσμος διαμαρτύρεται για την αέναη καταπίεση και οι μπάτσοι βαράνε αδιάκριτα, ακόμα και ανθρώπους με κινητικά προβλήματα. Στο Ισραήλ για ακόμα μια φορά στρατιώτες συλλαμβάνουν ένα μικρό παιδί, ενώ ο Νετανιάχου εκφράζει τη συμπαράστασή του σε πολιτικούς ηγέτες όπως ο Βραζιλιάνος Μπολσονάρου, οι οποίοι κατά καιρούς έχουν κάνει αντισημιτικές δηλώσεις. Η Σαουδική Αραβία αποκεφαλίζει υπηκόους της εκτός της επικράτειάς της προκαλώντας την παγκόσμια κατακραυγή, ενώ ο εκκωφαντικός θόρυβος των βομβαρδισμών της κατά της Υεμένης δεν φαίνεται να ενοχλεί κανέναν.  Ρωσία και Ουκρανία βρίσκονται ένα βήμα πιο κοντά σε σύρραξη, ενώ και στις δύο χώρες (όπως και σε άλλες του πρώην ανατολικού μπλοκ) καταπιέζονται και αναιρούνται βασικά ανθρώπινα δικαιώματα αυτοπροσδιορισμού, ελευθερίας έκφρασης, και εργασίας. Η Κί...

Μου φαίνεται παράξενο που ενώ είναι γνωστό πως μεταξύ ποινικών κρατουμένων συμβαίνουν συχνά βιασμοί και βιαιοπραγίες εντός “σωφρονιστικών” ιδρυμάτων, εκτός φυλακών τέτοια περιστατικά διαφημίζονται και διαδίδονται μονάχα όταν ικανοποιούν ένα στρεβλό αίσθημα περί δικαίου, όπως αυτό που νιώθουν διάφοροι στην περίπτωση του βιαστή της κοπέλας στη Ρόδο. Φτάνουμε μέχρι του σημείου να πιστέψουμε πως εντός των φυλακών επικρατεί κάποιος κώδικας τιμής, σύμφωνα με τον οποίο υπάρχει κάποια διαβάθμιση των ποινικών αδικημάτων, όπου ο βιασμός και η παιδοφιλία βρίσκονται στον πάτο, με αποτέλεσμα οι υπόλοιποι ποινικοί να απονέμουν τη δική τους δικαιοσύνη. Πιστεύουμε πραγματικά πως ένας πρεζέμπορας, υπεύθυνος για τον αργό θάνατο εκατοντάδων, έχει ηθικό κώδικα; Πως ένας διακινητής προσφύγων έχει δικαίωμα να κρίνει, μόνο και μόνο γιατί οι άνθρωποι τους οποίους εκμεταλλευόταν απλώς πνίγονταν, αλλά δεν βιάζονταν (θεωρητικά); Και έστω πως αυτοί οι άνθρωποι πράγματι τηρούν κάποιον κώδικα απονο...

Στις ΗΠΑ οι πολίτες αφρικανικής καταγωγής είναι σε χειρότερη μοίρα κι από τα κατοικίδια ζώα. Πρόσφατα είχα μια συζήτηση σε άλλη κοινωνική πλατφόρμα (με πολίτη των ΗΠΑ αφρικανικής καταγωγής), κατά πόσο για αυτήν την κατάσταση αρκεί να κατηγορήσουμε τον ρατσισμό ή κατά πόσο πρέπει να αναζητήσουμε τις ρίζες αυτού του προβλήματος ακόμα πιο βαθιά, στο ίδιο το οικονομικό σύστημα του καπιταλισμού, του οποίου οι ΗΠΑ είναι ο πιο σκληρός, ασυμβίβαστος και ανένδοτος εκπρόσωπος και προσηλυτιστής. Η άποψή του είναι πως το κύριο πρόβλημα είναι ο ρατσισμός και όχι ο καπιταλισμός. Δεν αρνήθηκε πως απαιτούνται τεράστιες και ριζικές αλλαγές στο οικονομικό σύστημα, αλλά επέμεινε πως οι ρατσιστικές αντιλήψεις (ιδιαιτέρως των λευκών που δεν αντιλαμβάνονται ότι τις υιοθετούν και τις εκφράζουν) είναι πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα από το οικονομικό σύστημα. Οι απόψεις μας διίσταντο και είναι λογικό. Αυτοί οι άνθρωποι βιώνουν στο πετσί τους καθημερινά τον ρατσισμό, ενώ παράλληλα ζούνε εντός ενός ...